ฮินดู คริสต์ และอิสลาม สามศาสนาในตัวผู้นับถือเพียงคนเดียว
ไฮยีน่าหิวโซ ม้าลายขาหัก แม่อุรังอุตัง เสือโคร่งเบงกอล และเด็กชายอินเดียบนเรือชูชีพลำเดียว
ความทุกข์ทน ความหิวโหย การดิ้นรนเอาตัวรอด ความตาย และความศรัทธา ของสิ่งมีชีวิตกลุ่มหนึ่ง
องค์ประกอบประหลาดๆ ของนวนิยายเรื่องนี้ผลิตความรู้สึกประหลาดๆ กับชีวิตอันแสนปรกติธรรมดา
ดีมาก ต้องอย่างนั้นสิ หนึ่ง สอง หนึ่ง สอง หายใจเข้าไว้นะ ระวังคลื่นด้วย แปลกไหมล่ะ ริชาร์ด พาร์เกอร์ เราอยู่ในนรก แต่ยังไม่วายกลัวสวรรค์ เกือบถึงแล้ว ฉันจะดึงแกขึ้นเรือเอง อย่าปล่อยนะ เดี๋ยวเราจะได้อยู่ด้วยกันแล้ว เฮ้ย! เดี๋ยวก่อน อยู่ด้วยกันบนเรือ นายมาอยู่กับฉันหรือ บ้าไปแล้ว ปล่อยชูชีพเดี๋ยวนี้ ริชาร์ด พาร์เกอร์ ฉันบอกให้ปล่อย ฉันไม่อยากให้นายขึ้นเรือ ไปไกลๆ เลย ไสหัวไป จมน้ำตายไปเลยได้ยิ่งดี ไอ้เสือบ้า!
การเดินทางของ พาย พาเทล (Life of Pi) ตีพิมพ์เป็นครั้งแรกในแคนาดา เดือนกันยายน 2544 และได้รับรางวัลแมนบุ๊กเกอร์ของสหราชอาณาจักรในปีถัดมา เราได้อ่านภาษาไทยในสำนวนแปลของ ตะวัน พงษ์บุรุษ นิยายมหัศจรรย์เรื่องนี้ถูกนำไปสร้างเป็นภาพยนตร์ในชื่อเดียวกัน กำกับโดย อั้ง ลี่ มี โทบี้ แมคไกว์ แสดงนำ กำหนดเปิดตัวฉายในอเมริกาปลายปีนี้
นวนิยายผจญภัยแนวแฟนตาซีของ ยานน์ มาร์เทล ได้รับแรงบันดาลใจจากเพื่อนในวัยเด็กคนหนึ่งซึ่งเคยเดินทางผจญภัยในอินเดีย ตัวเอกของเรื่องนี้ พิสซีน “พาย” โมลิตอร์ พาเทล เด็กชายชาวอินเดียจากเมืองพอนดิเชอร์รี ได้สำรวจประเด็นทางจิตวิญญาณตั้งแต่ในวัยเยาว์ เขามีชีวิตรอดจากเหตุการณ์เรือล่ม โดยอยู่ในเรือชูชีพเป็นเวลา 227 วันกับเสือโคร่งเบงกอลชื่อ ริชาร์ด พาร์เกอร์ ในน่านน้ำมหาสมุทรแปซิฟิก
227 วันที่ท้าทายการเอาตัวรอดของมนุษย์ท่ามกลางธรรมชาติอันโหดร้ายและคมเขี้ยวของสัตว์ร้ายในเวลาเดียวกัน ห่วงโซ่อาหารไต่ลำดับจากสัตว์กินพืช-เหยื่อ สัตว์กินเนื้อ-ผู้ล่า มนุษย์อยู่บนสุดของห่วงโซ่อาหาร เพราะสามารถแหลกได้ทั้งสัตว์กินพืชและสัตว์กินเนื้อในฟันชุดเดียวกัน
สรุปว่า แน่กว่าเพื่อน แต่ในยามไร้อาวุธ เล็บและเขี้ยวเราก็ไม่สามารถต่อกรได้กับสัตว์ชนิดไหนเลย เจอแบบนี้ โดดทะเลตายให้มันรู้แล้วรู้รอดดีกว่า
ความตายมันง่ายดาย และอาจง่ายกว่าการมีชีวิตหลายเท่านัก
ในชีวิตแห้งเหี่ยวของเรา อาจมีบางครั้งที่พบว่า การตายมันง่ายกว่าการมีชีวิตอยู่ เราจะอยู่ทำไมในเมื่อไม่มีใครรักเราแล้ว แฟนก็ทิ้ง เพื่อนก็ไม่เหลียวแล ถังแตก ตกงาน อยู่ลำพังในโลกเปลี้ยๆ ก็เหมือนไร้ตัวตน
ตัวเอกของเรื่อง พาย กลายเป็นเด็กกำพร้าพ่อแม่และพี่ชายทันทีที่เรือแตกกลางมหาสมุทร บ้าน ครอบครัว ชีวิตใหม่ที่กำลังจะเริ่มต้นในดินแดนใหม่จบลงทันทีโดยที่ยังไม่ถึงฝั่ง คนที่ตายก็ตายไป ไม่รู้สึกรู้สาอะไร แล้วคนที่ไม่ตาย จะมีชีวิตอยู่ยังไง
ความเดียวดายกลางท้องทะลเวิ้งว้างกว้างใหญ่อาจเป็นไซยาไนต์ที่ค่อยๆ ป้อนให้คนมีความหวัง ความหวังค่อยๆ สิ้นไปทีละน้อยๆ พระเจ้าที่สวดอ้อนวอนคงไม่ว่างที่จะลงมาดูใจเรา หรือท่านอาจไม่มีตัวตนจริงก็เป็นได้
ยิ่งกระเพาะยังต้องทำงาน และเขี้ยวสัตว์ร้ายยังหิว ถึงจะมีสักกี่พระเจ้าคงไม่พอ ถ้าคิดจะพึ่งพาท่าน
หรือจะเถียงว่าของแบบนี้ มันมีแค่ในนิยาย อยากให้ลองนึกดูว่าชีวิตคนเราเคยตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากอันทำให้เกิดความรู้สึกแบบนี้หรือไม่
พระเจ้าที่ยื่นมือมาช่วยคงมาในตัวแทนของเพื่อน พ่อแม่ หรือคนรัก แต่ถ้าไม่มีเลยล่ะ คุณยังเชื่ออยู่รึเปล่าว่า คุณจะรอด!
แล้วสมมุติว่า พระเจ้าตายแล้ว อย่างที่นิชเช่บอกล่ะ เราจะยังเหลืออะไรให้อ้อนวอน
โชคยังดีที่เสือตายยาก โชคดีที่ยังมีสิ่งมีชีวิตให้ปฏิสัมพันธ์ เด็กชายคงสิ้นไร้ความคิดในการมีชีวิตอยู่ ถ้าหากไม่มีสิ่งมีชีวิตให้เขาพยายามเอาชีวิตรอดจากมัน
รอดมาแล้ว ฝนตกหนักชุ่มชื่นใจ กินจนอิ่ม ใส่ถุง ใส่กระป๋อง กินต่อจนกินไม่ลง คลานไปดู มันยังไม่ขยับ นอนขด หางทอดนิ่ง ขนเปียกเป็นสังกะตัง ตัวเล็กเหลือแต่กระดูก แตะตัวมันเป็นครั้งแรกดูว่าตายรึยัง ยัง ยัง ตัวอุ่น ดีใจที่ได้จับตัวมัน มันยังมีชีวิต เนื้อแน่น ทั้งที่โทรมแบบนี้ แตะแล้วมันสะดุ้งเหมือนมือฉันเป็นตัวเรือด โยนเนื้อเต่าสองสามชิ้นไปตรงหน้า ไม่ขยับ ในที่สุดก็เงยหน้าขึ้นมากินน้ำ กินแล้วกินอีก ไม่ยอมนั่งหรือยืน เลียตัวทั้งวัน นอน
ไม่มีประโยชน์ ตายวันนี้
จะตายวันนี้
ฉันตาย
มาจนถึงบรรทัดสุดท้าย คุณคงเห็นเนื้อความที่เจือด้วยความห่วงใยต่อเพื่อนร่วมโลก อาจเป็นเส้นใยบางๆ ของความรักที่มีต่อศัตรูอันหมายจะแหลกเราตั้งแต่แรกเจอ หรือบางที การมีคนที่เกลียดเราก็ยังเหมือนรับรองว่าเรายังมีตัวตน เสือ อาจเป็นของขวัญที่พระเจ้าประทานมาให้เด็กชาย
มีคนรักดีกว่ามีคนเกลียด แต่ถ้าไม่มีใครเลย มีคนเกลียด ก็ยังดีกว่ามีชีวิตอยู่อย่างไร้ตัวตน
'Life of Pi' Full Length Trailer HD (2012)