‘อีเจี๊ยบ เลียบด่วน’ คือเพจเล่าข่าวประจำวัน เปิดเพจในเฟซบุ๊กขึ้นเมื่อเดือนสิงหาคมที่ผ่านมา อีเจี๊ยบฯ หยิบข่าวมาเล่าทุกๆ เช้าและทุกช่วงเวลาไพรม์ไทม์ ทั้งเหลา ทั้งเสี้ยม ทั้งแฉ ด้วยภาษาแสบๆ คันๆ สไตล์กะเทยแยกอโศก เพียงไม่กี่เดือนก็ทำให้ก่อเกิดมวลมหาสมาชิกเข้ามาติดตามจนมียอด Like เกือบสามแสนคน!
เพราะอะไรน่ะเหรอ?
ก็เพราะอีเจี๊ยบฯ ดันจับอารมณ์เผือก (คำแปลงอันน่ารักน่าชังของคำว่าเสือก) ของคนได้อยู่หมัด จะยอมรับหรือไม่ก็ตาม เราต่างเผือกเรื่องของชาวบ้านกันทุกเวลา บางคนเผือกเรื่องดารา บางคนเผือกเรื่องดราม่า บางคนเผือกเรื่องการเมือง โดยเฉพาะเผือกเรื่องในมุ้งคนดังยิ่งชอบกันนัก
ด้วยกลวิธีเลือกข่าว บวกลีลาเล่าเรื่องอันร้อนแรง ก็ทำให้ลูกเพจหลายคนติดอีเจี๊ยบฯ กันงอมแงม ขนาดที่เจ้าตัวยอมรับว่า ‘ขอดูนมยังได้ นับประสาอะไรจะขออย่างอื่น’
อีเจี๊ยบฯ คือใครว่าน่าสนใจแล้ว สังคมนักท่องเน็ตที่อีเจี๊ยบฯ คลุกคลีตีโมงยิ่งน่าสนใจยิ่งกว่า!
เราจึงนัดอีเจี๊ยบฯ คุยกันอย่างลับๆ โดยเขาขอไม่เปิดเผยชื่อเสียงเรียงนามแท้จริงและใบหน้า แต่จะยอม ‘แฉทุกอย่างอย่างหมดเปลือก’ ให้กับ mars และนี่คือคำให้การ
เพจอีเจี๊ยบฯ มันมีความเป็นมาเป็นไปยังไง
มันเริ่มจากความไม่เจตนา ผมเป็นคนที่โลว์เทคโนโลยีมาก แต่ชอบเล่นเฟซบุ๊กนะ ไปแกล้งแซวเพจโน้นเพจนี้ ด้วยความที่คนอ่านแล้วตลกกับมัน ชอบมัน เลยแค็ป (capture) เรื่องที่ผมแซวส่งต่อๆ กันไปทั่ว
แล้ววันนึงก็มีคนที่ทำเพจ ‘โหดสัส’ เขามาทักหลังไมค์ว่าทำไมไม่ทำเพจของตัวเอง ตอนแรกเขาจะมาชวนเป็นแอดมินร่วม แต่ก็ปฏิเสธไปเพราะตัวเองไม่ถนัดแนวนั้น เขาก็บอกว่าเดี๋ยวทำเพจให้ แล้วเขาไปสร้างเพจมาเลย โปะชื่อเรา ‘สมรัก พรรคเพื่อเก้ง’ เรียบร้อย ผมมีหน้าที่โพสต์อย่างเดียว ได้ประมาณ 5-6 หมื่นไลค์ได้ เราก็ผิดใจกัน เขาเลยขออนุญาตไล่ผมออก ขอเพจคืน เราระเห็จไปทำเพจใหม่ ใช้ชื่อ ‘สมรัก พรรคเพื่อเก้ง’ เหมือนเดิม ได้มาประมาณเกือบ 3 แสนไลค์ พอดี คสช. เข้ามาด้วย เพจผมก็จะมีโพสต์เรื่องการเมืองอยู่บ้าง กลางๆ เราก็เลยว่า เฮ้ย! ไม่ค่อยดีแล้วว่ะ ไม่รู้ข่าวอันไหนถูกอันไหนผิดแล้ว บวกกับอารมณ์เบื่อๆ เลยหยุดทำเพจไป แล้วมาเปิดใหม่เป็น ‘อีเจี๊ยบ เลียบด่วน’ อยากท้าทายตัวเองโดยไม่ใช้ชื่อเก่า ดูซิว่าจะมีคนตามเราไหม
ก่อนหน้านั้นมีคนมาติดต่อซื้อด้วยนะ แต่ไม่ขาย ทนความทุเรศตัวเองไม่ไหว แต่ลงโฆษณาผมโอเคนะ เป็นสิ่งที่เราควรทำได้ แต่ว่าขายเพจมันเหมือนทรยศคนอ่าน เหมือนไปหลอกคนมารวมกลุ่มกันแล้วให้ใครก็ไม่รู้มาทำต่อ ถ้าจะปลอมก็ปลอมไปเลย แต่ไม่ใช่มาขายเพจ
มีจรรยาบรรณว่างั้น?
ไม่ใช่จรรยาบรรณหรอกแต่มันเขิน เชรี่ย! เงินเราก็อยากได้ ตอนนั้นเพจเก่า 3 แสนคน รู้สึกว่าเขาจะให้แสนกว่าๆ นะ เคยบอกมาว่าแสนห้า แต่จ่า (แอดมินเพจ Drama-addict) มันบอกว่าเพจมึงคนเข้าออกดี แชร์เยอะ เมนต์เยอะ ไลค์เยอะ จริงๆ ราคามันจะมากกว่านั้น แสนห้าน้อยไป อย่างเพจบอลเขาซื้อกันเป็นล้าน ผมก็เพิ่งรู้ ส่วนมากคนที่มาซื้อก็โต๊ะบอล ซื้อเพื่อโปรโมตโต๊ะเขา เขาคุยกันหลังร้าน มีห้องให้อยู่ มีของให้ทำงานเสร็จ แต่เพจผมไม่มีอะไร นานๆ จะมีสปอนเซอร์มาลง มันเขินถ้าจะขาย เหมือนเราเอาความรู้สึกตัวเราไปจับกับเพจด้วย อย่างเพจที่ผมชอบอย่าง Drama-addict ถ้าเขาทำอย่างนั้นผมก็จะไม่รู้สึกดี กลับกัน ผมทำเองคนอื่นก็ไม่รู้สึกดีเหมือนกัน
มาเปิดใหม่ ‘อีเจี๊ยบ เลียบด่วน’ ผลเป็นไงบ้าง
ชอบนะ เราอยากลองทำอะไรใหม่ๆ อยู่แล้ว อยากทำเพจข่าวดู สไตล์มันเลยเปลี่ยนไป กลายเป็นเช้าๆ มาสรุปข่าวให้ฟัง เน้นตลกมากกว่าที่จะไปด่ารัฐบาล ด่าดาราเสียๆ หายๆ คือแซวๆ มากกว่า ตอนนี้ถือว่ามาถูกทางแล้ว ถูกใจคนก็ทำไป
ถามว่าแคร์ลูกเพจไหม? แรกๆ ไม่นะ แต่พอคนเยอะขึ้น เราก็มาดูว่าคนเขาชอบหรือไม่ชอบอะไรบ้าง เช่นเรื่องดารา ผมก็ไม่ได้สนใจมาก ธรรมดา แต่บางทีคนชอบเราก็ต้องไปอ่าน หยิบมานำเสนอบ้าง แต่มันก็ต้องอยู่บนพื้นฐานที่ผมสนใจ อะไรที่ผมไม่สน ไม่มีความรู้ ก็จะไม่เอามาเล่า อะไรโง่รีบบอกโง่เลย เขาจะได้ไปหาความรู้จากที่อื่น มันแฟร์ทั้งคู่ไง
แล้วไปทำอีท่าไหน ลูกเพจส่วนใหญ่ถึงเข้ามาด่าสรรเสริญกันทุกวี่ทุกวัน
ถ้าคนใหม่ๆ ที่ไม่เคยเข้ามาก็จะเห็นว่า ไอ้เชรี่ย! ไปด่าแอดมินมันทำไมวะ เขาโพสต์ปกติ แต่ผมเองอยากให้บรรยากาศเพจมันเหมือนเพื่อนสนิทนะ เหมือนนั่งในโรงอาหาร มาเจอหน้ากันก็ด่ากัน ด่าพ่อด่าแม่มัน ด่าเพราะสนิทกัน ไม่รู้สิ ประเพณีเพื่อนแบบไทยๆ มันด่ากันแปลว่าสนิทกัน ผมโอเคนะ ชอบ บางทีผมก็แกล้งโพสต์อะไรให้คนด่า แต่ขออย่างเดียวอย่าด่ากันเอง อย่าดราม่าใส่กัน ไม่ชอบเลย ยิ่งตอนนั้นม็อบเข้มข้น ผมเหนื่อยใจมากเลย ไอ้เมนต์นั้นด่าเมนต์นี้ มาด่าที่ผมเหอะ ผมรับได้ อย่าด่ากันเอง
แอดมินไม่เสียจิตเหรอ ทุกโพสต์มีแต่คนด่า
ผมอ่านความรู้สึกได้นะ คนเกลียดมันไม่มาตามด่าทุกวันหรอก เขาด่าเพราะเขารักเขาชอบ เขาอยากเป็นเพื่อนเรา เราแฟร์กับเขาด้วย บางเมนต์ผมก็ด่าเล่นๆ กลับไป สนุกดี หยอกกัน มีความสุข
เป็นชุมชนบำบัดจิตว่างั้น
ผมว่าก็ช่วยได้นะ ถ้าคนไม่เคยทำเพจอาจจะงง เพราะเดี๋ยวนี้เพจแต่ละเพจยอดคนเข้าน้อยมาก เฟซบุ๊กมันจำกัดหน้าฟีด ฉะนั้นเพจไหนที่อยู่ได้ คือคนเขาเสิร์ชชื่อเข้ามาเอง เขาไม่รอให้ขึ้นหน้าฟีด ตื่นมาแล้วเขาเข้าเพจเราเป็นเพจแรกหรือตามดูตลอดวัน แสดงว่าเขาชอบ ผมโอเคนะ มีความสุขมาก ด่าไปเลย ผมเป็นผู้ชาย ผ่านการด่ากับเพื่อนมาตลอดชีวิตแล้ว มันจะอะไรหนักหนากับอีแค่ด่ากันแค่นี้
ตกลงคุณเพศไหน เห็นลูกเพจด่าคุณเหมือนคุณเป็นกะเทย
ผู้ชายครับ ผู้ชายแท้ๆ แมนๆ เลย ผมชอบเอาคำกะเทยมาใช้ เพราะที่ทำงานผมกะเทยเยอะมาก คือเวลาที่เราจะคุยข่าวบันเทิงมันไม่มีอะไรมันไปกว่าเอาภาษากะเทยมาใช้แล้ว มันช่วยลดอุณหภูมิด้วยนะ ลดความตึงเครียดของข่าวไปได้เยอะ
แล้วทำงานอะไร ถึงมีพฤติกรรมชอบมอนิเตอร์ข่าวทุกเช้า
บอกไม่ได้หรอกว่าอยู่ในวงการบันเทิง คือในห้องทำงานผมมันจะเปิดอะไรดูก็ได้ มันไม่ได้เป็นคอกๆ อย่างที่อื่น ผมสามารถเปิดทีวีทิ้งไว้หรือสามารถเล่นเน็ตไปได้ด้วย
เวลาเลือกข่าวให้คนเข้ามาเมนต์เยอะๆ มันๆ แรงๆ มีกระบวนการยังไง
อย่างแรกเลยเลือกข่าวที่คนสนใจและเป็นข่าวที่เราจะหามุมตลกกับมันได้บ้าง อย่างบางข่าว เช่น เด็กช่างกลยิงกันแล้วโดนเด็กอนุบาลตาย ผมก็ไม่เอามาลงนะ เพราะมันไม่มีมุมเล่นตลกเลย นอกจากข่าวเรื่องที่เหี้ยสุดๆ เลวสุดๆ อาจจะลงบ้าง แต่อย่างแรกเลือกที่คนสนใจเป็นหลัก ผมสนใจด้วย ข่าวไม่เครียดเกินไป อย่างข่าวโกงข้าวเราก็ข้ามๆ ไปบ้าง
ทำไมไม่เล่นเรื่องเพศบ้าง อย่างภาพวาบหวิวเอามาเล่นเรียกแขกก็ได้
จริงๆ แล้วปกติชีวิตผมเป็นผู้ชายไม่ดีเลย เจ้าชู้ ชอบเที่ยว แต่เวลาผมจะมาพูดเรื่องนี้ต่อสาธารณชน ผมเป็นคนขี้เขินว่ะ ผมอาย แปลกเนอะ แต่ในเฟซส่วนตัวก็มีบ้างนะ
เห็นหลายคนเมนต์แซวกันว่า อีเจี๊ยบฯ ชอบขอดูนมลูกเพจ อันนี้จริงไหม
ถามว่าจริงไหม? ก็จริงนะ เรื่องของเรื่องคือมันเกิดเหตุการณ์จากเฟซส่วนตัวของผม เป็นเพื่อนกันเนี่ยแหละ คุยเล่นแซวกันไปแซวกันมา แล้วเจ๊คนนี้เขาเป็นคนโป๊ๆ ในเฟซเขาก็โป๊อยู่แล้ว ด้วยความห่ามความทะลึ่งของเราเลยขอเขาดู เขาก็เสือกให้ดูจริงๆ ไง ตอนแรกเขาก็โป๊ประมาณน้องมันแกว แต่ด้วยความที่เราทะลึ่งก็บอกว่าเปิดแค่นี้อย่าเปิดเลยดีกว่า ความที่เจ๊แกใจถึงด้วยก็เลยเปิดแบบจัดเต็มมาให้ ส่งมาให้ดูทุกวัน วันละเป็นสิบ รวมๆ หลายคนก็เป็นหลายร้อยรูป
คุณหื่นหรือเปล่าเนี่ย ไปขอเขาดูนม
หื่น แต่ไม่ได้หื่นมาก ไม่ใช่ว่าอยู่ดีๆ ใครเข้ามาก็ไปขอดูนมเขาหมด ไม่ใช่แบบนั้น แต่เจ๊คนนี้เป็นเพื่อนรู้จักกันมานานแล้ว แซวกันไปแซวกันมา เจ๊แกใจถึงก็เลยให้ดู ต่อจากนั้นมีโกรธเคืองกันนิดหน่อย แกก็เอาหลังไมค์ไปแฉ แต่ว่าตัดเฉพาะที่เราพูดไปแปะ ผมก็เลยเสีย แต่ไม่เป็นไรหรอกผู้ชายโดนด่าเรื่องเล็ก หน้าเพจผมก็ไม่เล่าที่มาที่ไปเรื่องนี้นะ ไม่อยากให้เจ๊เขาเสียหาย เราเสียคนเดียวไม่เป็นไรหรอกผู้ชาย จากนั้นมาก็ไม่เล่นแบบนี้กับใครหลังไมค์แล้วนะ กลัวเหมือนกัน
ถามจริงๆ มันมีเพจดังๆ ไปขออะไรลูกเพจแบบนี้ หรือหลอกลูกเพจบ้างไหม
มีเยอะมาก อย่างใครบางคนที่เข้ามาคุยหลังไมค์กับผม เราเห็นเลยว่าเวลาที่เขาชอบใครเขาทุ่มหมดเลยนะ ถ้าผมบอกว่าหล่อแค่ไหน รวยแค่ไหน เขาเชื่อเลยนะ ผมเลยต้องเซฟ ไม่ให้ลูกเพจเข้ามารู้จักตัวมาก ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวแม่งไปไกลแล้วน่ากลัว สมมุติว่าผมบอกว่าเป็นผู้กำกับหนัง ผู้หญิงได้ยินเขาก็สนใจเลยนะ แต่ผมจะไม่ทำอย่างนั้นไง มันไม่แฟร์ อยากให้เขารู้จักเพจเรามากกว่า
ถามว่าน่ากลัวไหม? น่ากลัวมาก ไอ้ที่ส่งรูปมันไม่ได้ส่งแค่นมนะ มันส่งทุกอย่าง พร้อมที่จะไปเจอทุกที่ ถ้าผมแค่โพสต์ว่าขอยืมเงินสามพัน เขาสามารถส่งให้ผมได้เลยนะ โดยที่ไม่เคยเจอหน้าผม ไม่เคยรู้ที่อยู่ผมมาก่อนเลย ถ้าผมไม่เคยเจอเหตุให้ต้องยับยั้งชั่งใจอย่างคดีดูนม ผมอาจจะเสียหมาไปแล้ว ขอบอกว่าผู้หญิงบางคนน่ากลัวมาก เขาไม่มีหลักยึดอะไรเลย เขาสามารถเคลิ้มไปกับอะไรก็ได้
มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมคนเชื่อกันง่ายขนาดนั้น หน้าตาบ้านช่องก็ไม่เคยรู้จักมาก่อน
ผมว่าคนแม่งสิ้นหวังว่ะ คนแม่งไม่มีที่พึ่ง คนแม่งกลัวกันในชีวิตจริงแล้วเสือกมากล้ากันในเน็ต ในชีวิตจริงผู้หญิงคนนี้อาจจะทำอะไรไม่ได้เลย กลัวไปหมด แต่พออยู่ในเน็ตเจ๊มันเสือกกล้าแล้วกลายเป็นโง่ขึ้นมาซะงั้น พูดอะไรก็เชื่อ เหมือนเขาหาคนแบบนี้ในชีวิตจริงไม่ได้ ไม่รู้ว่าเคยได้ยินข่าวเพจ ‘หมอหมีผู้เหี้ยมโหด’ ไหมครับ มันเป็นเพจเกี่ยวกับหมอชื่อดัง แล้วก็รับลูกเพจไปทำไรโน่นนี่ จนเป็นคดีถึงแพทยสภา คือทั้งๆ ที่ก็ไม่ได้หล่ออะไรเลยนะ อ้วนกลม แต่ก็มีผู้หญิงไปนอนกับแกเป็นร้อย ไอ้เหี้ย! เป็นร้อย อันนี้รู้จากหลังไมค์นะ คือด้วยความเป็นหมอ ผู้หญิงบางคนก็เคลิ้มไปหาแกที่โน่นที่นี่ บางคนก็ยอมมีอะไรด้วย แกก็หลอกฟันหญิงมาเรื่อย (หมายเหตุ: เพจ ‘หมอหมีผู้เหี้ยมโหด’ ได้ถูกปิดไปแล้ว)
โลกหลังเพจมันน่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ
ใช่ๆ น่ากลัว เหมือนคนไปจินตนาการว่า สมรักมันต้องหล่อ ต้องเริ่ด ต้องรวย นี่ขนาดอยู่เฉยๆ เขายังคิดไปเอง แล้วถ้าผมไปพูดอะไรชวนคิดก็ยิ่งไปกันใหญ่
มันง่ายไปไหม เชื่อกันทางตัวอักษรจนถึงขนาดโดนหลอกหรือยอมไปมีเซ็กซ์กัน
ผมว่าเกิดจากความที่คนเรากลัวเรื่องจริงในชีวิตจริง จนต้องมาปลดปล่อยกันในเน็ต ผมก็ไม่เข้าใจนะว่าทำไมไว้ใจคนในเน็ต ไอ้เหี้ย! หน้าตาก็ไม่เคยเห็น ใครก็ไม่รู้ หลงรักแค่ตัวหนังสือเนี่ยนะ โทรศัพท์ยังไม่เคยคุย แล้วมึงจะรู้ได้ไงว่ากูไม่ใช่คนแก่อายุ 60 หรือเป็นเด็กอายุ 14 เขาจะรู้ได้ไงวะ? คือเขาเชื่อจินตนาการของตัวเอง มันมีพื้นที่ให้จินตนาการมากเลยนะในเน็ต จินตนาการจนบางครั้งคุมตัวเองไม่อยู่ แล้วแม่งง่ายเลยนะที่จะหลอกเด็ก 14-15 คือคนแม่งเชื่อกันง่ายไง เวลามีข่าวว่าเด็กผู้หญิงคนหนึ่งหนีออกจากบ้านไปหาผู้ชายที่ไม่เคยเห็นหน้า อันนี้ผมเชื่อเลยนะว่ามันเกิดขึ้นจริง เพราะผมเจอกับตัวเยอะแยะเลยที่เข้ามาแล้วยอมทุกอย่าง นัดเจอได้ทุกที่ ส่งรูปส่งหน้ามายืนยันได้ว่ามีตัวตน ประมาณว่าเขายอมไปยืนรอให้ผมดูเขาก่อนก็ได้แล้วค่อยแสดงตัว แม่งโคตรน่ากลัวเลย ถ้าผมเป็นมิจฉาชีพจะทำไง มึงกล้าขนาดนั้น
แล้วถ้าคุณเป็นมิจฉาชีพคุณจะทำยังไง
โอ้โห! แม่งขนมหวานเลยเจอแบบนี้ แอดมินดังๆ พลาดไปหลายคนแล้วฮะเพราะเรื่องแบบนี้ เป็นเรื่องเป็นราวใหญ่โตจนกระทั่งต้องปิดเพจไป ถ้าคุณเป็นผมแล้วจะรู้ว่าเรื่องขอดูนมนี่แม่งขี้ปะติ๋วมาก จะขอดูมากกว่านี้ก็ได้ อันตรายฮะ ยังคิดเลยว่าลูกกูหลานกูจะโดนบ้างมั้ยวะ
แล้วจะมีวิธีป้องกันยังไง
อย่าอิน! ทุกเรื่องในโลกอย่าอิน คือถ้ามึงอินเมื่อไหร่เนี่ย ความรักความเกลียดมึงจะมาแล้ว บดบังสติมึงหมดเลย มึงดูละครคู่จิ้นกัน มึงไม่คิดเหรอว่าพอกลับบ้านไปเขาก็ไปอยู่กับผัวกับเมียของเขา คือถ้าเราอินอะไรมันทำให้เรามองพลาด พอพลาดก็ฉิบหายเลย อย่าอินกับเพจ อย่าอินกับตัวผม อย่ามามัวหาว่าผมคือใคร ทำงานอะไร อยู่ที่ไหน หน้าตาเป็นยังไง ไม่ต้องรู้หรอก มองเป็นความบันเทิงดีกว่า แต่แอดมินบางเพจมันไม่ใช่ไง เขาพยายามจะบอกว่าพี่หล่ออย่างนั้น รวยอย่างนี้ ซึ่งตัวผมก็ต้องคอยควบคุมตัวเองนะ เพราะแม่งโคตรยั่วยุเลย ทั้งเรื่องเงิน ทั้งเรื่องนั่นโน่นนี่ มันตามมาหมด ซึ่งโชคดีผมซื้อเรื่องพวกนี้ในราคาถูกมาแล้วก็เลยไม่เสียแพงๆ ในอนาคต อย่างคดีหมอหมีฯ นั่นแม่งจ่ายแพงเลย หน้าที่การงานฉิบหายหมด เป็นหมอผ่าตัดนะคุณ แล้วเสือกยับยั้งตัวเองไม่ได้ ไปเอาที่ไหนก็ไม่เอา เสือกไปเอาในห้องพักโรงพยาบาล ฉิบหายไง แล้วเมืองไทยก็รู้อยู่ ถ้าพูดคำว่าหมอขึ้นมานี่สั่นระริกกันเลย ทุกคนอยากได้ผัวหมอกันหมด ขนาดไปหาที่โรงพยาบาลเขาจะทำอะไรก็ยอมหมด ยอมกระทั่งให้ถ่ายรูปด้วย
หรือว่าสังคมไทยบ้าคนดัง
จริง! คนดังเท่ากับคนดี คนดังเท่ากับถูก ซึ่งมันไม่ใช่ไง คนดังเท่ากับเหี้ยก็เยอะแยะไป อย่างคดีล่าสุด นักร้องเสพยา มีคนมาเมนต์ว่าเขาเสพยาก็ไม่เป็นไรเรื่องของเขา เฮ้ย! มึงเห็นด้วยได้ไงวะ ตรรกะมันเพี้ยนไปหมด เวลาที่เรารักใครมากๆ พอสิ่งที่มึงรักผิด มึงก็ไม่ยอมด่าแล้ว อย่างพรรคการเมืองที่แม่งทำผิดเราด่า แต่พรรคที่เรารักทำมั่ง เราก็บอกว่าไม่ใช่มั้ง มันเกิดจากความรักความหลงเนี่ยแหละ
เราตัดสินกันง่ายเกินไปเพราะข้อมูลเราไม่พอไง ถ้าจะตัดสินอะไรกันก็ขอให้มึงมีพื้นฐาน มีข้อมูล มีข้อเท็จจริงก่อน อย่าเพิ่งรีบฟันธง อย่างน้อยก็ขอให้มีแหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือหน่อย ไม่ใช่ใครโพสต์ขึ้นมาว่าคนฆ่าฝรั่งคือคนนั้นคนนี้ มึงก็เชื่อแล้ว แม้สำนักข่าวใหญ่ๆ ที่มีบุคลากรพร้อมเขายังพลาดได้เลย มึงอย่าเพิ่งเชื่อง่ายๆ
อีกเรื่องที่เห็นบ่อย เด็กสาวยุคนี้ชอบโชว์เปลือยกัน คุณมองมันยังไง
เราเห็นปรากฏการณ์นี้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ นะ จากเปลือยนิดๆ ก็มาเปลือยมากขึ้น จากภาพนิ่งกลายเป็นภาพเคลื่อนไหว เดี๋ยวนี้เหลือแค่ปิดหัวนมแล้วล่ะ คงทำเพื่อต้องการให้โลกรู้ว่ามีกูอยู่ในโลกแค่นั้นเอง โคตรยอมแลกทุกอย่างเลย ผมไม่รู้หรอกว่าอนาคตเป็นยังไง แต่มันน่ากลัวถ้าเขาโตขึ้นแล้วภาพนั้นถูกเอามาเปิดอีกรอบ อย่าลืมว่าโลกออนไลน์มันไม่หายไปไหนนะ 3-4 ปีมันมาอีกแล้ว จากเมื่อก่อนแค่ถ่ายเก็บไว้ดูกับแฟน กลายเป็นว่าตั้งใจให้คนในโลกเห็น ไอ้พวกคลิปทั้งหลายไม่ต้องแอบถ่าย ไม่ต้องตั้งกล้องกันแล้ว น้องๆ เขาพร้อมจะปล่อยออกมาเอง พรีเซนต์ด้วยว่ากูอยู่ที่ไหน จังหวัดอะไร โห! มันต้องการเป็นคนดังกันขนาดนั้นเลยเหรอวะ ผมมองอีกอย่างนะว่าในโลกจริงเขาอาจจะหาความภูมิใจในชีวิตประจำวันยาก
เราเข้าสู่ยุคที่สังคมเริ่มป่วยหนักหรือเปล่า
เออ มันน่ากลัวจริงๆ คนหาความภูมิใจในชีวิตประจำวันปกติธรรมดาไม่ได้แล้ว ต้องพยายามมาเป็นใครสักคนหนึ่ง โดยที่เขาลืมคิดว่าค่าใช้จ่ายในการที่เขาเป็นใครสักคนบางทีมันไปกระทบต่อชีวิตประจำวัน ถ้ามันไปกระทบกับโลกจริงมึงจะซวย มันจะทำให้โลกจริงมึงพังด้วย
มันกลับมาที่เรื่องดังเท่ากับดีไง ทำเรื่องเหี้ย ทำเรื่องโป๊ มึงดังไง มึงคิดว่าทุกอย่างถูกต้องหมด ขออย่างเดียวแค่ให้ดัง ซึ่งแม่งน่ากลัวมาก อย่างคลิปวัยรุ่นโพสต์ขายยาด่าตำรวจ เฮ้ย! มึงกล้าขนาดนั้นเลยเหรอ ห้องมึงก็อยู่ตรงนั้น ทำไมสายสืบเขาจะไม่รู้ มึงโชว์ปืนกัน มึงบ้าหรือเปล่า แล้วเสือกเปิดให้คนดูแบบสาธารณะด้วยนะ ผิดกฎหมายไม่เป็นไรขอให้กูดัง
เรื่องแบบนี้มันโทษใครไม่ได้หรอก ผมด้วย คุณด้วยที่มีส่วน เราอาจจะเคยทำอะไรที่มีผลต่อสังคมทุกวันนี้ ทุกคนแม่งช่วยๆ กันทำจนกระทั่งมาเป็นทุกวันนี้ แต่ถ้ามึงรู้ตัวว่าทำไม่ดีก็หยุดเถอะ ถ้าจะช่วยให้สติกันได้ก็ควรให้เถอะ อย่าไปหาประโยชน์จากคนป่วยเลย
อยากฝากอะไรถึงลูกเพจอีเจี๊ยบฯ บ้าง
อยากให้เล่นเน็ตอย่างมีสติ เวลาเจอเรื่องอะไรที่เข้ามากระทบใจ อยากให้ท่องไว้ว่าอย่าอินๆ สังคมแย่อยู่ทุกวันนี้ก็เพราะรักมากเกลียดมาก ไม่ว่าจะเรื่องการเมือง เรื่องดารา อย่าเอาอารมณ์นำ ดันเหตุผลขึ้นมาหน่อย มนุษย์มันมีรัก โลภ โกรธ หลง
ผมชอบคำในพุทธศาสนาที่ว่า เกิดมา คงอยู่ ดับไป ผมว่ามันจริงแท้นะ ใช้ได้กับทุกเรื่อง ทุกเวลา เวลาใครรักเรามากหรืออะไรที่มันดีกับเรามากก็ใช้ตรงนี้มาเตือน เขารักมากเดี๋ยวเขาก็เกลียดมึง มันเกิดขึ้นแล้ว มันก็คงอยู่ สักวันมันก็จะดับไป อย่าคิดว่าเขาจะรักมึงไปตลอดกาล อย่าประมาท เตรียมใจไว้ตอนดับด้วย แล้วเวลามันดับ มันไม่บอกนะว่ามันจะดับตอนไหน
เรื่อง : อีจอย รัชดา
ภาพ : สุวิทย์ กิตติเธียร