เจ้านายสร้างผมขึ้นมา ด้วยตาเพียงข้างเดียว
สวัสดีครับ ผมชื่อ The Diving Bell and the Butterfly ผมเป็นหนังสือขอรับ
เจ้านายผม ฌ็อง-ดอมีนิก โบบี คือคนที่สร้างผมขึ้นมาด้วยตาเพียงข้างเดียว ท่านเพิ่งเสียไปเมื่อปี 1997 หลังจากที่ผมเป็นรูปเป็นร่างได้แค่ไม่กี่วัน
ก่อนหน้านี้ เจ้านายเกิดเส้นเลือดในสมองแตก เป็นอัมพาตขยับได้แค่อย่างเดียวคือเปลือกตาซ้าย ฝันร้ายของอตีตบรรณาธิการนิตยสารชื่อดังต้องมานอนมองเพดาน แต่เจ้านายเริ่มเขียนหนังสือ! ใช้เวลากว่า 2 เดือน ที่ผู้ช่วยคอยท่องอักษร เจ้านายผมคอยกระพริบตาซ้าย จากคำ ประโยค ย่อหน้า เป็นเรื่องราวความทรมาน ความรัก ความฝัน ขมขื่นและรื่นรมย์
ผู้ไร้แรงใจทุกท่านขอรับ สู้นะครับ อย่าถอย คิดถึงเจ้านายผมไว้ ท่านอยู่ในชุดประดาน้ำที่อึดอัดรัดตึง แต่สิ่งหนึ่งที่ปลดปล่อยท่านได้ก็คือใจ ใจที่โบยบินอย่างผีเสื้อ ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนขอรับ
Schnabel สร้างภาพยนตร์ชีวประวัติอันน่าสงสารของ Jean-Dominique Bauby ให้กลายเป็นภาพยนตร์ที่เต็มไปด้วยพลังแห่งการสร้างสรรค์ในการเล่าเรื่องอย่างแท้จริง นับตั้งแต่การเปิดเรื่องด้วยการเล่าผ่านสายตาข้างซ้าย
ผู้ชมแทบจะไม่ได้เห็นชายผู้พิการเลยในช่วงครึ่งแรก แต่เราจะได้เห็นทุกๆคนที่เข้ามาพูดคุย สื่อสารกับเขาแทน ก่อนที่ในครึ่งหลังจะค่อยๆเปิดเผยผ่านสายตาคนอื่นบ้างว่าเขามีสภาพเป็นอย่างไร
: วรรฺณิกา ฤกษ์เย็น