สถานการณ์การชุมนุมที่ยังคงมีต่อเนื่อง ณ ปัจจุบันนั้นทั้งนี้สืบเนื่องมาจากพ.ร.บ.นิรโทษกรรม พ.ร.บ.ที่ได้ผ่านความเห็นชอบจากสภาผู้แทนราษฎรในยามดึกในขณะที่ผู้คนกำลังหลับใหลอยู่ในห้วงนิทรา อีกทั้งยังเป็นพ.ร.บ.ที่สามารถปลดแอกผู้ต้องหาที่มีความผิดได้นับร้อยชีวิตซึ่งหนึ่งในนั้นคือพ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร อดีตนายกรัฐมนตรี นั่นเอง ด้วยเหตุนี้จึงส่งผลให้ผู้ชุมนุมต่างไม่พอใจออกมาคัดค้านพ.ร.บ.ดังกล่าวที่ว่านี้กันอย่างล้นหลามและในที่สุดการชุมนุมก็ยกระดับไปสู่การขับไล่รัฐบาลชุดยิ่งลักษณ์ ชินวัตรไปในที่สุด
ถึงแม้ว่าประชาชนที่ออกมาเรียกร้องจะมีมากมายสักเพียงไหน แต่ผู้นำประเทศไทยที่ขึ้นชื่อว่าเป็นนายกรัฐมนตรีก็ยังคงไม่อาจสละอำนาจที่มีอยู่ในมือได้เลย เราจึงขอนำตัวอย่างผู้นำบางประเทศที่เขาออกมาแสดงความรับผิดชอบต่อเหตุการณ์ต่างๆ ด้วยการลาออก มาให้นักการเมืองของไทย โดยเฉพาะนายกรัฐมนตรีได้เอาเป็นเยี่ยงอย่าง ไปดูกันเลยดีกว่าว่ามีใครบ้าง
คนแรกเริ่มที่ นายวัลดิส โดมโบรฟสกิส นายกรัฐมนตรีประเทศลัตเวีย
นายวัลดิส โดมโบรฟสกิส นายกรัฐมนตรีคนปัจจุบันของประเทศลัตเวีย ที่ออกมาแสดงความรับผิดชอบด้วยการสละตำแหน่งลาออกจากการเป็นผู้นำด้วยเหตุผลที่ว่าหลังคาของห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งในกรุงริกาประเทศลัตเวียได้พังถล่มลงและคร่าชีวิตประชาชนไปประมาณ 54 ศพ และบาดเจ็บ 40 ราย เพราะเหตุการณ์ดังกล่าวนี้นับว่าเป็นโศกนาฏกกรมทางอาคารที่รุนแรงและเลวร้ายมากที่สุดจากหลาย10ปีที่ผ่านมา
นายซิลวิโอ้ แบร์ลุสโคนี นายกรัฐมนตรีประเทศอิตาลี
นายซิลวิโอ้ แบร์ลุสโคนี นายกรัฐมนตรีอิตาลีก็เป็นอีกหนึ่งคนที่ขอประกาศตัวลาออกจากตำแหน่งนี้เช่นกัน เขาคนนี้ถือได้ว่าเป็นผู้นำที่ครองตำแหน่งมายาวนานมากถึง 17 ปี และเป็นนายกรัฐมนตรีที่อื้อฉาวหลากหลายเรื่องตั้งแต่เรื่องเล็กน้อยไปยันเรื่องใหญ่อย่างคอร์รัปชั่นเลยทีเดียว แต่สาเหตุการลาออกครั้งนี้เนื่องมาจากเขานั้นไม่สามารถแก้ไขวิกฤตหนี้สินที่เป็นภัยคุกคามต่อยูโรโซนได้ ทั้งนี้ทำให้เขาสูญเสียเสียงสนับสนุนส่วนใหญ่นั่นเอง
นายนาจิบ มาคาติ นายกรัฐมนตรีเลบานอน
หลังจากที่มีประชาชนได้ก่อเหตุประท้วงอย่างรุนแรงเนื่องจากที่รัฐบาลนายนาจิบ มาคาติ เพื่อเรียกร้องให้เขาลาออก ประเด็นเรื่องการก่อการร้าย จึงทำให้เมื่อเดือนมีนาคมที่ผ่านมา นายนาจิบ มาคาติ นายกรัฐมนตรีเลบานอน ก็ออกมาประกาศลาออกออกจากตำแหน่งแถมยังเป็นการลาออกยกชุดอีกด้วย การลาออกในครั้งนี้เขาอ้างว่าเนื่องมาจากต้องเผชิญปัญหาความแตกแยกภายในรัฐบาลจนไม่สามารถทำให้แต่งตั้งคณะกรรมการการกำกับดูแลการเลือกตั้งได้
นายชินโซ อาเบะ นายกรัฐมนตรีของญี่ปุ่น
แม้ว่าปัจจุบันจะถูกรับเลือกเข้ามาเป็นนายกรับมนตรีอีกครั้งหนึ่ง แต่นายชินโซะ อาเบะ นายกรัฐมนตรีญี่ปุ่นคนนี้ก็เคยได้ประกาศลาออกจากตำแหน่งเช่นเดียวกัน สาเหตุมาจากเพราะไม่อาจทนถือครองอำนาจที่มีอยู่ในมือได้อีกต่อไป อีกทั้งประกอบกับปัญหาที่รุมเร้าต่างๆมากมายโดยเฉพาะอย่างยิ่งปัญหาเรื่องคอร์รัปชั่นของรัฐมนตรีหลายคนในรัฐบาล
นาย ยะซุโอะ ฟุกุดะ นายกรัฐมนตรีของญี่ปุ่น
นายกรัฐมนตรีคนที่ 91 อีกทั้งยังเป็นประธานพรรคเสรีประชาธิปไตยของประเทศญี่ปุ่นอีกด้วย เขาคนนี้ก็เป็นอีกหนึ่งคนที่สละตำแหน่งผู้นำด้วยการลาออกเฉกเช่นเดียวกันกับคนอื่นๆ โดยการลาออกในครั้งนั้นได้อ้างเหตุผลว่าเป็นเพราะโครงสร้างทางการเมือง ณ เวลานั้นทำให้เขาไม่สามารถดำเนินนโยบายบริหารประเทศได้อย่างมีประสิทธิภาพนั่นเอง
บัวสอน บุบผาวัน นายกรัฐมนตรีลาว
บัวสอน บุบผาวัน นายกรัฐมนตรีคนที่ 5 ของสปป.ลาว ก็เป็นอีกหนึ่งคนที่ประกาศลาออกจากการเป็นผู้นำแม้ว่าเหลือเวลาอีกเพียงไม่กี่เดือนก็จะครบวาระการทำงานแล้วก็ตาม ซึ่งถึงแม้ว่าเจ้าตัวจะอ้างว่าการลาออกในครั้งนั้นมาจากปัญหาครอบครัวแต่ก็มีผู้สังเกตุการณ์มองว่าอาจมาจากปัญหาทางการเมืองที่รัฐบาลถูกวิพากษ์วิจารณ์ว่าใช้จ่ายฟุ่มเฟือยและมีการเบิกจ่ายเกินจริงซึ่งเป็นปัญหาให้ที่ประชุมไม่พอใจจึงอาจทำให้เกิดการกดดันจนทำให้เกิดการลาออกตามมา
นายฌอน เฉิน หรือเฉิน ชง นายกรัฐมนตรีแห่งสาธารณรัฐจีน (ไต้หวัน)
นายกรัฐมนตรีแห่งสาธารณรัฐจีน (ไต้หวัน) ก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ประกาศลาออกจากการเป็นนายกรัฐมนตรีซึ่งสาเหตุการลาออกนั้นเขาอ้างว่าเนื่องมาจากปัญหาเรื่องสุขภาพที่รุมเร้า แต่ก็มีหลายฝ่ายมองว่าการลาออกในครั้งนั้นของเขา เกิดขึ้นหลังจากรัฐบาลภายใต้การนำของเขาถูกกดดันอย่างหนัก โดยเฉพาะเรื่องปัญหาอัตราการเติบโตทางเศรษฐกิจที่ลดต่ำลง
ภาพประกอบจากอินเทอร์้เน็ต