ชีวิตที่จะประสบความสำเร็จไม่มีทางลัด ‘เซ็กซี่ที่หัวอย่างตัวแม่’ แชมเปญ เอ็กซ์

ชีวิตที่จะประสบความสำเร็จไม่มีทางลัด ‘เซ็กซี่ที่หัวอย่างตัวแม่’ แชมเปญ เอ็กซ์

‘เป็นเมียเราต้องอดทน’

วลีฮิตในยุคหนึ่งที่แดง ไบเล่ (ติ๊ก-เจษฎาภรณ์ ผลดี) พูดกับแอ๊ว วัลภา (แชมเปญ เอ็กซ์) ในหนังเรื่อง ‘2499 อันธพาลครองเมือง’ ซึ่งส่งผลให้แชมเปญ เอ็กซ์ ดังเป็นพลุแตกและกลายเป็นเซ็กซี่สตาร์ตัวแม่ของเมืองไทยในเวลาต่อมา แต่แล้วจู่ๆ เธอก็หายเงียบไปจากวงการนับสิบปี และกลับมาใหม่อีกครั้งเมื่อไม่นานนี้ แถมพ่วงท้ายด้วยอาชีพเกษตรกร

ใช่! เซ็กซี่สตาร์ไปเป็นเกษตรกร เป็นอย่างจริงจังด้วย ไม่ได้เป็นเล่น ๆ

แชมเปญ เอ็กซ์ คิดอะไร? เป็นเกษตรกรมันดีตรงไหน? แล้วน่าอายไหมที่ต้องไปทำสวนทำนาโดนแดดส่องหน้าแทนแสงไฟบนเวที? เรื่องแบบนี้ต้องให้เธอเปิดอกคุยกัน

จากที่เคยเป็นเซ็กซี่สตาร์ จู่ๆ ก็เห็นข่าวว่าไปทำสวนทำไร่ จุดเปลี่ยนของชีวิตมันอยู่ตรงไหน?

จุดเปลี่ยนของเราคือเรามีที่ดินจากบรรพบุรุษอยู่แล้ว เราก็คิดว่าจะทำอะไรกับมัน ถ้าเราขาย ค่าความเป็นคนของเราจะอยู่ที่ไหน เรามีกำลังมีร่างกายที่แข็งแรงสมบูรณ์อยู่ ทำไมเราไม่ทำประโยชน์กับทรัพย์สินของเราล่ะ เราคิดว่าการเกษตรเนี่ยอยู่ได้ งานอื่นๆ มันก็เป็นสินค้าที่ฟุ่มเฟือย สังคมทุกวันนี้ก็อยู่ลำบาก คนเราไม่ค่อยจะมีสตางค์ ฉะนั้นการเกษตรตามรอยพระราชดำริหรือตามที่พ่อแม่เราเป็นมาซึ่งเป็นอาชีพดั้งเดิมของคนไทยเนี่ยจะอยู่ได้ เราเลยตัดสินใจทำการเกษตร

แล้วทำไมถึงเปลี่ยนไปคนละขั้วเลย ?

คือคนเราต้องรู้จักตัวเองก่อน ต้องรู้จักหาอาชีพสำรอง ไม่ใช่จะจมปลักอยู่กับงานเดิมๆ บางคนยึดติดอยู่กับดีกรี เช่น เป็นด็อกเตอร์เรียนสูงมาทำอะไรก็ไม่ได้ สุดท้ายก็ไม่มีกิน คือศักดิ์ศรี ชื่อเสียง หรือการศึกษามันค้ำคอ หรือหลงตัวเองเกินไปจนทำงานอย่างอื่นไม่ได้ แต่สำหรับเราทำอาชีพอะไรก็ได้ที่เป็นอาชีพสุจริต หาประสบการณ์ลองผิดลองถูกไปเรื่อยๆ เราต้องสู้สิ ถ้าลองแล้วถูกก็ถือว่าโชคดี ผิดก็ถือว่าเป็นบทเรียน ความผิดพลาดเป็นครูแล้วเราก็ได้ความรู้ด้วย

ตอนที่ไปทำการเกษตร ไม่โดนคนในวงการบันเทิงครหาเหรอ?

เราไม่ได้ประกาศบอกใครว่าเราไปทำ เราก็ทำของเราไป ตอนนี้มีคนมาสนใจว่าที่เราหันไปทำเกษตรเราทำได้จริงไหม เราบุกเบิกตั้งแต่เมื่อ 7 ปีที่แล้ว คือรื้อต้นยูคาลิปตัสออกแล้วก็ขุดตอมันก็เป็นปีสองปี ปรับปรุงดินโดยใช้ธรรมชาติเยียวยากันเอง ตอนนี้เริ่มมีไส้เดือนแล้ว จริงๆ ธรรมชาติมันดีอยู่แล้ว แต่เราอุตริด้วยความโลภก็เอาเคมีไปใส่

การได้อยู่กับธรรมชาติ การได้เป็นเกษตรกร มันสอนอะไรเราบ้าง ?

มันได้ทั้งความรู้ ความอดทน ได้ประสบการณ์ทุกๆ อย่าง ปัญหาที่เราแก้บางทีน้ำตาแทบไหล อย่างไปคุมคนงานนี่ได้ไม่ได้ก็ต้องทำให้ได้ เขาเห็นว่านายจ้างเป็นเด็กเป็นผู้หญิงไม่เคยทำเลยเขาก็มาช่วย ทุกวันนี้เราลงกล้วยแล้วก็พืชผักสวนครัวไว้ แต่ว่ายังลงอะไรไม่ได้มากเพราะน้ำเริ่มน้อยลง คนงานก็เหลือคนเดียว ยังทำขายไม่ได้ แต่ว่าอย่างน้อยเราก็มีของกินในไร่ถ้าเราไม่มีงาน พืชผลไม่สวยก็จริงแต่ปลอดภัย

ทำไมคนเราเมื่อถึงวัยหนึ่งจึงหันไปหาธรรมชาติซะเป็นส่วนใหญ่ ?

เรารู้ไง ถ้าเป็นวัยรุ่นมันยังมีความคึกคะนอง ความบ้าบิ่น เราก็เคยเป็นมา เราไม่โทษนะ แต่ถ้าเราเรียนรู้เร็ว เรารู้สึกตัวเร็ว บุญเรามีเร็ว มันจะพลิกผันตัวเราเร็วให้เดินทางในทางที่ถูกต้อง บางคนรุ่นๆ เราสี่สิบห้าสิบแล้วยังไม่มีอะไรก็มี เดินสะเงาะสะแงะป่วยก็มี ไม่มีใครดู มีครอบครัวก็ไม่ดู ที่ทางไม่มีแล้วจะอยู่อย่างไรล่ะ จะโทษกรรมก็ไม่ได้ ต้องโทษตัวเองด้วยที่ไม่ใส่ใจ ยิ่งเอาตัวขี้เกียจมาเป็นตัวนำมันก็ยิ่งจบ คือสันดานมนุษย์ชอบโน่นนี่นั่นแต่ไม่ทำ อย่างบางคนชอบกินเหล้าชอบเที่ยว แต่ไม่ทำงานแล้วจะอยู่ยังไง อยากได้นั่นนี่ไปอิจฉาเขา แต่ทำไมไม่ทำให้มีอย่างเขา การอิจฉาไม่ใช่จะไม่ดีนะ แต่เราควรจะอิจฉาในทางที่ดีว่าทำไมไม่มีอย่างเขา มันต้องปลุกตัวเองขึ้นมาทำ

มองจากคำตอบของคุณแล้วแสดงว่าทุกคนในสังคมก็สามารถลุกขึ้นมาทำอะไรก็ได้ขอให้เป็นอาชีพสุจริต ?

ใช่ แต่ขออย่างเดียวนะ ถ้าคนเราขาดความอดออม อดทน เราจะไปไม่ถึงหรอก ชีวิตที่จะประสบความสำเร็จไม่มีทางลัดนะ มันต้องฝ่าฟันไปเรื่อยๆ คนเราต้องรู้จักไหว้พระสวดมนต์เพื่อเจริญสติไว้เป็นเกราะป้องกัน รู้จักสร้างบุญกับคนอื่น คิดดีแล้วก็ต้องลงมือทำด้วย อย่างคนไม่มีงานทำให้งานเขาทำแบบนั้นเราก็ได้บุญชัดๆ

เราอยากให้ทุกคนเปลี่ยนใหม่ทั้งผู้ใหญ่และเด็กๆ ลองคิดดูใหม่ อย่างเรามีแฟนเลี้ยงก็จริง แต่ทำไมไม่คิดละว่าวันหนึ่งถ้าเราเลิกกันหรือล้มหายตายจากไป แล้วใครจะนั่งเลี้ยง คือมนุษย์มักลืมหลักตนพึ่งตน

พอคิดถึงเรื่องบุญแล้ว เราจำเป็นไหมที่จะต้องทำบุญกับพระอย่างเดียว ?

ไม่จำเป็นเลย เราจะบอกให้ว่าพระที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบก็มี แต่พระไม่ดีก็เต็มบ้านเต็มเมือง สมัยก่อนเราตักบาตรเราได้บุญเยอะเพราะพระปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ พระไปสอนหนังสือในโรงเรียน สอนให้เด็กเป็นคนดี แต่เดี๋ยวนี้มันน้อยไง
คือทุกวันนี้เราเอาเงินซื้อบุญ คิดว่าจ่ายเงินเยอะจะต้องได้บุญเยอะ ที่บ้านไม่มีข้าวจะกินอยู่แล้วเรามัวไปหาเงินสร้างพระ สร้างทำไม? อย่างบางวัดทำไมสร้างเท่าไหร่ก็ไม่จบ ทั้งนี้ทั้งนั้นมันขึ้นอยู่กับบารมีเจ้าอาวาสด้วย ถ้าเจ้าอาวาสปฏิบัติดีถึงเวลาก็มีคนมาช่วยเหลือเองทำบุญเอง ไม่ต้องไปร้องป่าวโฆษณา แล้วตอนนี้เป็นไง ทุกวัดเงินสะพัดกันว่อน ตอนนี้การบวชคืออาชีพพระ น้อยที่จะบวชเพื่อเป็นสาวกของพระพุทธเจ้า ไม่มีอาชีพก็ไปบวช อย่างน้อยๆ วันหนึ่งร้อยสองร้อยก็ได้แล้ว ได้ของดีๆ มาก็ให้ลูกเมียไปเอา เราเห็นมาเยอะนะแบบนี้

แล้วการทำบุญทุกวันนี้เราควรจะทำแบบไหน ?

ต้องเข้าใจก่อนว่าทำบุญคืออะไร อาจารย์เราสอนว่ามนุษย์เป็นบ่อเกิดแห่งบุญบาป ช่วยเหลือชีวิตคนและสัตว์จะได้บุญ เอาธรรมชาติเป็นหลัก เขาเดือดร้อนเรื่องอะไร เขาไม่มีข้าวกินเราก็ให้ข้าวเขากิน เขาไม่สบายเราก็ดูแลเขารักษาเขา เราป้อนข้าวคนก่อนตายหนึ่งคำเราก็ได้บุญแล้ว

อย่างเรื่องสังฆทานที่เราเคยเห็นในวัดบางแห่ง หากข้าวของอะไรที่เกี่ยวข้องกับสงฆ์พระท่านก็จะแกะเอาไว้ แล้วที่เหลือที่ไม่ได้ใช้ท่านก็แจกจ่ายให้ชาวบ้านไปใช้ให้เกิดประโยชน์ ไม่ใช่ว่าเอาถังมาวนถวายกันอยู่อย่างนั้น อย่างปล่อยโคกระบือก็เหมือนกัน วัดไปยืมเอามาเสร็จแล้วก็ไปคืนเจ้าของเอาแต่เงินเข้าวัด นั่นถึงถามว่าทำไมพระทุกวันนี้ถึงแก่งแย่งชิงดีกัน ก็เพราะเงินเพราะตำแหน่งไง นั่นคือกิเลสไง คนที่อยู่ในผ้าเหลืองถ้าทำไม่ดีตายไปต้องตกนรกหมกไหม้ เราอธิษฐานเลยนะว่าขอให้พระธรรมคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ว่าทำดีได้ดีทำชั่วได้ชั่วจงปรากฏแก่ตาชาวโลก ใครทำใครได้ ใครกินใครอิ่ม เราทำเราก็ได้

วันนี้เราเข้าสู่ยุคมนุษย์ขาวกลูต้าฯ กันแล้ว มองในมุมเซ็กซี่สตาร์ระดับตัวแม่ คิดว่าผู้หญิงสีผิวแบบไหนสวยกว่ากัน?

ถ้ามองในเรื่องสีแล้ว สีขาว สีดำ สีแทนก็มีความสวยในสีสันของตัวเอง แต่ถ้าพูดถึงในความเป็นมนุษย์ คนเราจะสวยได้ก็อย่าเพิ่งมองที่หน้าตารูปร่าง ให้มองที่ใจหรือการกระทำมากกว่า ถ้าในเรื่องการแข่งขันเราต้องดูกันว่าแข่งขันอะไร อย่างไปวิ่งเราต้องฝึกวิ่งถึงจะชนะเขา คนเราจะชนะอุปสรรคได้เราต้องมีความอดทน ทำความดีที่จะเอาชนะคน เรายังเชื่อว่าการกระทำความดีถึงจะชนะได้ ฉะนั้นการมองคนที่ภายนอกมันไม่ได้ผล คืออย่าเพิ่งเชื่อที่หน้าตา บางคนหน้าเชี้ยเชี่ยเพราะเขาเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะทำได้ บางคนหน้าตาไม่สวยแต่คุยแล้วเขาน่ารักดีมีเสน่ห์ในตัว ฉะนั้นความดีความงามมันออกมาจากใจข้างใน นั่นหมายถึงความเป็นคนนะ

แล้วคุณมองคนรุ่นโซเชียลเน็ตเวิร์กนี้ยังไง ที่หลายคนมักชอบเอารูปเซ็กซี่ของตัวเองมาอวดกัน?

เราว่าเริ่มเป็นสังคมที่สกปรก เรามองว่าเด็กเหล่านี้ไม่มีค่า คือถ้าทำงานหาเงินเองได้จะไม่ว่าเลย แต่นี่ยังขอเงินพ่อแม่อยู่เลย บางคนนุ่งน้อยห่มน้อยใช่ว่าหุ่นจะดี สวยก็ไม่สวย แล้วมึงใส่ทำเชี่ยอะไร อยากได้ไลค์อยากได้ยอดฟอลโลว์ แต่ก็เป็นต้นเหตุของปัญหาอาชญากรรม บางทีก็สร้างภาพไปหลอกเขา แล้วเขาก็กลับมาหลอกเอา ถ้าเราอยู่เฉยๆ ไม่ต้องไปสร้างภาพไม่ต้องหลอกไม่ต้องอวดมันก็ไม่มีภัยเข้าตัว ตอนนี้สังคมใส่หน้ากากกันเยอะขึ้น มันไม่ใช่แค่วงการบันเทิง เอาง่ายๆ อย่างศัลยกรรมก็บอกว่าไม่ได้ทำ ศัลยกรรมก็บอกไปเถอะว่าทำ มันจะเป็นอะไรไป

เรื่องความรักทุกวันนี้เราก็ฉาบฉวยกันมากขึ้น ในฐานะที่คุณเป็นรุ่นใหญ่ผ่านความรักมาเยอะแล้ว อยากจะสอนน้องๆ ยังไง ?

คนที่รักแล้วเขาไม่รักตอบก็ไปทำร้ายเขานั่นคือการเห็นแก่ตัว ทำร้ายเขาเขาก็ไม่รักอยู่ดี เราไม่โทษหรอกว่าเด็กสมัยนี้จะรักกัน ให้มันโดนไปเลย ผิดเป็นครู มันโตขึ้นมันจะเรียนรู้ได้เอง แต่ขออย่างเดียวอย่าสร้างเด็กออกมาให้พ่อแม่รับเลี้ยง สร้างเด็กออกมาให้มีปัญหาทำแท้ง ถ้ามันจะชอบใคร หอยมันหำมันให้มันไปเอากันเถอะ ตอนนี้มันห้ามไม่ได้ ท้ายสุดความรักมันก็เป็นสิ่งดีนะ แต่ต้องรักให้เป็น โทษเด็กอย่างเดียวก็ไม่ได้ ต้องโทษพ่อแม่ด้วยที่เอาไม่อยู่ เลี้ยงลูกเป็นเทวดา

ทุกวันนี้แชมเปญ เอ็กซ์ บาลานซ์การดำเนินชีวิตยังไง?

ทุกวันนี้เราเชื่อว่าทำปัจจุบันให้ดีที่สุด อนาคตจะเป็นยังไงช่างมันก่อน ทุกวันนี้เรามีครอบครัวดี มีสามีดี คนก็อิจฉา แต่เมื่อก่อนมันก็มีทั้งดีบ้างไม่ดีบ้างเป็นประสบการณ์ เราก็ต้องหมั่นสร้างบุญสร้างกุศล สวดมนต์อยู่บ้านแล้วก็ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์บ้าง อย่างเราไปทำบุญทุกอาทิตย์ที่เมืองกาญจน์ ไปขายส้มตำให้คนมาทำบุญกิน ได้กำไรก็บริจาคให้วัด นั่นเราทำมา 7 ปีแล้วนะ แล้วก็ได้สุขภาพด้วย เราดื่มหนักเราทำงานหนักทำไมเราไม่ป่วยล่ะ เราต้องอยู่ให้เป็นเพราะข้าวของทุกวันนี้เคมีเยอะ แล้วเราจะเอาเคมีเข้าตัวทำไมอีก
เรื่อง : PAN
ภาพ : อิศเรศน์ ช่อไสว