กระดาษหนังสือพิมพ์ (ฉบับเมื่อหลายวันก่อนไม่ก็ฉบับกรอบเช้าของวันนั้น) หรือแผ่นพลาสติกขนาดสี่เหลี่ยมจากเศษชิ้นห่อขนมถุง ดูจะเป็นอุปกรณ์ยอด “ฮิต” สำหรับจับจองทำเลผืนน้อย ก่อนโรงภาพยนตร์ในเครือใบเสมาจะเริ่มฉาดฉาย “ภาพ” เคลื่อนไหวบนผนังผ้าใบสีขาวผืนใหญ่หลังนี้ จนอาจจะเป็นชื่อเรียกตามลักษณะนามการกระทำที่คิดเอาแบบทีเล่นทีจริงขานต่อกันมาว่า “หนังกลางแปลง”
“วันใดที่คุณไม่หัวเราะ วันนั้นเป็นวันที่สูญเปล่า”
ต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว นี้บอกเลย เพราะเชื่อว่าหนุ่มๆ น้อยใหญ่ ตีอกชกตัว มัวแต่ใช้แม่นางทั้งห้าสาวเมาส์ กดคลิกตามไลค์-ขือ หรือได้แต่เฝ้ามองบ่นแช่ง อยากปีนต้นงิ้ว ไม่ก็ รู้งี้ เรา…ฯลฯ กับผู้หญิงที่มีสรรพนามว่า พริตตี้ ถ้าไม่เข้ามาจีบ ก็เท่ากับตัดโอกาสของคุณเอง และ ไม่แน่คุณอาจจะมีสิทธิ์ได้ควงแขนเป็นแฟนเราก็ได้ เธอบอก (เราไม่ได้เอาคำใครในนาม เธอ มากล่าวอ้างมั่วซั่วให้รู้สึกฮึกเหิม) รดา-ปารดา พงษ์ศรี หรือ อั้มรดา คือชื่อนามเรียกขานสาวเจ้าพราวเสน่ห์อีกคนหนึ่งในวงการพริตตี้ แม้ชื่อชั้นจะยังไม่ดังเท่าผู้สาวนางใดที่มีประดับวงการ หากแต่คุณได้ยลโฉมครางนางสักครั้ง อาการ หลับตา เพื่อไม่ให้รูม่านตาบันทึกภาพใด นอกเสียจากใบหน้ากับเนินเนื้อ (34-25-35) จะรู้ว่า เธอ ไม่ได้โม้ ว่า สวย จนไม่มีใคร กล้า เข้ามาจีบ
ในมุมคนทั่วไป และเชื่อว่าส่วนใหญ่ น่าจะไม่คุ้นกับชื่อนี้เป็นแน่ แต่สำหรับคนที่รักชอบการ์ตูนไทย อย่างน้อยๆ ก็น่าจะเคยผ่านหูผ่านตาชื่อเสียงเรียงนามนี้มาบ้างล่ะ เพราะตลอดระยะเวลา 3-4 ปีที่ผ่าน เขาผู้นี้มีผลงานการ์ตูนรวมเล่มออกสู่สายตาบรรดาคอมิกส์แฟนมาแล้วถึง 3 เล่ม โดยมี “มนุดกลม ทัวร์โตเกียว สุดเฟี้ยวเงาะ” เป็นเล่มล่าสุด
“ถ้าเราเป็นเจ้าของเงินเอง คุณจะไม่ได้เห็นผลงานพจน์ห่วยหรอก คุณจะได้เห็นแต่ผลงานดีๆ”
รางวัลพานแว่นฟ้านั้นมีเจตนาหรือกติกาว่าเป็นรางวัลสำหรับงานเขียนเรื่องการเมือง หรือเกี่ยวกับการเมือง แต่ไม่ใช่ให้ใครเข้าไปทำเป็นเรื่องการเมือง หรือเอารางวัลและงานเขียนมาเป็นเครื่องมือทางการเมือง